Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Oleśnicy

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 06 luty 2014r.

Sąd Rejonowy w Oleśnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Barbara Polak

Protokolant Marta Góra

po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2014r. w Oleśnicy

przy udziale stron:

powód M. K. (1), G. K.

pozwany (...) S.A. z/s w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A.

z/s w W. na rzecz powódki M. K. (1) kwotę 8.000,00 (osiem tysięcy 00/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.09.2011r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki M. K. (1) kwotę 2.217,00 zł tytułem kosztów procesu;

III.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A.

z/s w W. na rzecz powoda G. K. kwotę 7.500,00 (siedem tysięcy pięćset 00/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30.09.2011r. do dnia zapłaty;

IV.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda G. K. kwotę 1.217,00 zł tytułem kosztów procesu;

V.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Oleśnicy) kwotę 375,00zł tytułem opłaty sądowej od której powód G. K. był zwolniony;

VI.  nakazuje stronie pozwanej, aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Oleśnicy) kwotę 1.441,27zł tytułem brakującej zaliczki na biegłego.

Z. /

1. kal. 21 dni

06.02.2014r.

I C 315/12

UZASADNIENIE

Powodowie - M. K. (1) oraz małoletni G. K., wnieśli o zasądzenie na ich rzecz od strony pozwanej (...) S.A. w W. kwoty 8000,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 30.09.2011r. do dnia zapłaty – na rzecz M. K. (2) oraz kwoty 2500,00 zł. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 30.09.2011r. do dnia zapłaty – na rzecz małoletniego G. K.. Ponadto strona powodowa wniosła też o zasądzenie na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego oraz zwolnienie jej od pozostałych kosztów sądowych.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa wyjaśniła, że w dniu 25.07.2011r. doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego powódka doznała obrażeń ciałaa powód urazu psychicznego. Sprawca wypadku był ubezpieczony przez stronę pozwaną od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Odpowiedzialność strony pozwanej za skutki przedmiotowego wypadku jest bezsporna, gdyż strona pozwana w toku postępowania likwidacyjnego uznała swoją odpowiedzialność i wypłaciła powodom kwotę 12000,00 zł tytułem zadośćuczynienia – powódce M. K. (2) oraz kwotę 2500,00zł tytułem zadośćuczynienia – małoletniemu powodowi. Wypłacona kwota jest zdaniem powodów za niska biorąc pod uwagę rozmiar szkody przez nich doznanej. Wskutek przedmiotowego zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci urazu głowy ze wstrząśnieniem mózgu, złamania kości podstawy czaszki, stłuczenia głowy, stłuczenia ciała i rąk oraz ogólnych potłuczeń. Małoletni G. K., który był świadkiem wypadku doznał natomiast urazu psychicznego w postaci stresu pourazowego. Powódka podaje, iż w wyniku zdarzenia poddana została ośmiodniowej hospitalizacji. Ponadto nadal mimo upływu czasu powódka odczuwa skutki tego wypadku w postaci bóli i zawrotów głowy, obniżenia nastroju, problemów ze snem oraz urazu psychicznego w postaci lęku przed ruchem ulicznym. W uzasadnieniu powództwa, strona powodowa podaje także, iż wypadek komunikacyjny, którego świadkiem był małoletni G. K. wpłynął też negatywnie na jego życie. Powód nie doznał co prawda urazów fizycznych podczas zdarzenia jednakże doświadczył urazu psychicznego, którego skutkami są: zmiana dotychczasowego zachowania polegająca na tym, iż małoletni z energicznego, pogodnego dziecka zmienił się w osobę smutną i zmartwioną zdrowiem powódki. Ponadto odczuwa on strach przed starością i jazdą samochodem, często wspomina o śmierci, a także moczy się w nocy.Żądanie ustawowych odsetek od dnia 30.09.2011 r.do dnia zapłaty uzasadniony jest obowiązkiem wypłaty przez ubezpieczyciela bezspornej kwoty zadośćuczynienia w terminie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody. W przypadku powodów szkodę zgłoszono w dniach: 30.08.2011r. – powódka i 29.08.2011r. – powód.

Strona pozwana, (...) S.A. w W., wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu.

W uzasadnieniu swojego stanowiska strona pozwana stwierdziła, że przyjęła zgłoszenie szkody i przeprowadziła postępowanie likwidacyjne, wypłaciła powodom kwotę 12000,00 zł – powódce i 2500,00 zł - powodowi tytułem zadośćuczynienia. Tym samym uważa, że wypełniła ciążący na niej obowiązek odszkodowawczy, a wypłacona tytułem zadośćuczynienia kwota w sposób właściwy spełnia charakter kompensacyjny. Dalsze roszczenie powoda strona pozwana uznaje za rażąco wygórowane. W wyniku ustaleń skutków wypadku oraz z przeprowadzonych badań powodów wynika, że u powódki trwały uszczerbek na zdrowiu wynosi odpowiednio: z powodu uszkodzenia kości sklepienia i podstawy czaszki – 1%, z powodu nerwicy pourazowej – 5%, z uwagi na uraz oczodołu – 3%. U powoda natomiast nie doszło do urazów fizycznych odczuwa stres pourazowy. Pozwany uważa też, iż niezasadne jest żądanie przez stronę powodową odsetek. Swoje stanowisko w tym zakresie uzasadnia faktem, iż pozwany wypłacił świadczenie niezwłocznie po ustaleniu skutków wypadku, a co za tym idzie nie ma podstaw do żądania odsetek za uchybienie ustawowym terminom.

Pismem procesowym, z dnia 23 maja 2013 r., pełnomocnik małoletniego G. K. rozszerzył powództwo do kwoty 7500,00 zł tytułem zadośćuczynienia. Co uzasadnił, tym że w toku postepowania dowodowego wykazano jak negatywne skutki wywołał wypadek, którego świadkiem był powód a w wyniku sporządzonej przez biegłą sądową opinii uszczerbek na zdrowiu pozwanego określono na 5%. Z tych względów roszczenie powoda wzrosło do łącznej kwoty 10000,00 zł tytułem zadośćuczynienia. Od kwoty tej odjąć należy to co zostało już powodowi wypłacone czyli zadośćuczynienie w wysokości 2500,00zł.

W toku postępowania dowodowego ustalono n a s t ę p u j ą c y s t a n f a k t y c z n y :

W dniu 25.07.2011 r. w O. doszło do wypadku komunikacyjnego, w którym kierująca samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...)naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym i wykonując manewr włączenia się do ruch z przydrożnego parkingu wjechała na chodnik i potrąciła pozwaną M. K. (1). Świadkiem niniejszego zdarzenia był małoletni syn powódki – G. K..

/dowód:

pismo informacyjne KPP Policji w O. z dnia 19.08.2011 r. – k. 11;

pismo informacyjne KPP Policji w O. z dnia 03.08.2011 r. – k. 12;

W wyniku zdarzenia powódka została poszkodowana, wezwano pogotowie, które przetransportowało powódkę do (...) Zespołu Szpitali w O., gdzie rozpoznano u niej uraz głowy ze wstrząśnieniem mózgu oraz złamanie kości podstawy czaszki. Powódka przebywała w szpitalu od dnia 25.07.2011r. do 02.08.2011r. a następnie do 16.08.2011r. przebywała na zwolnieniu lekarskim. Po zakończeniu leczenia szpitalnego powódka udała się także na konsultację psychologiczną oraz neurologiczną. W wyniku konsultacji psychologicznej u powódki zdiagnozowano wysoki poziom stresu. Do dzisiaj powódka skarży się na bóle i zawroty głowy oraz problemy ze snem. Obecnie powódka odbywa staż. Pracę, którą wcześniej wykonywała zmieniła z uwagi na długotrwałe nieobecności związane ze zwolnieniem lekarskim oraz wizytami lekarskimi.

Po zdarzeniu powódka miała lęki związane z uczestniczeniem w ruchu drogowym, stała się bardziej nerwowa i zaniepokojona, także stanem psychicznym powoda G. K..

/dowód:

zeznania powódki – k. 98- 99;

opinia psychologa z dnia 06.11.2011 r. – k. 36;

karta informacyjna leczenia szpitalnego – k. 34-35;

dokumentacja medyczna powódki – k. 40 – 42;

Świadkiem przedmiotowego wypadku był małoletni powód – G. K.. W wyniku zdarzenia nie odniósł on obrażeń fizycznych. Zdarzenie to było natomiast przyczyną wystąpienia u powoda urazu psychicznego, który skutkował zdiagnozowaniem zespołu stresu pourazowego, który objawia się u niego poprzez moczenie nocne, agresję słowną, strach przed starością. Powód boi się także jeździć samochodem oraz odczuwa strach przed nadjeżdżającymi samochodami. Dolegliwości te utrzymują się do chwili obecnej.

/dowód:

zeznania powódki – k. 98- 99;

notatka ze spotkania z psychologiem z dnia 06.11.2011 r. – k. 37-38;

zaświadczenie lekarskie z dnia 01.08.2011r. – k. 39;

dokumentacja medyczna powoda – k. 83;

Sprawca wypadku był ubezpieczony przez stronę pozwaną od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. Strona pozwana dnia 22.11.2011r., wypłaciła powódcezadośćuczynienie w kwocie 12000,00 zł. oraz dokonała zwrotu kosztów leczenia w kwocie 17,95 zł. Powodowi, strona pozwana wypłaciła dnia 19.09.2011r. kwotę 2500,00 zł tytułem zadośćuczynienia.

/dowód:

okoliczności bezsporne

W sprawie opracowana została opinia przez biegłych z zakresu neurologii i ortopedii dr H. A. (1) (neurochirurg) oraz dr P. K. (1) (ortopeda traumatolog) z dnia 20.06.2013r. na okoliczność ustalenia skutków wypadku z dnia 25.07.2011r. dla zdrowia powódki oraz jej stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu. Biegli stwierdzili u powódki wystąpienie stanu po wypadku z dnia 25.07.2011r. – z urazem głowy z utratą przytomności - stan po urazie czaszkowo – mózgowym ze złamaniem kości czaszki i drobnym ogniskiem stłuczeniowym w lewym zakręcie skroniowym dolnym – z cerebrastenią pourazową, oraz ogólnym potłuczeniem bez dysfunkcji narządów wewnętrznych i układu ruchowego. Biegli ustalili 5% wynikający ze złamania kości czaszki na pograniczu stropu oczodołu i kości klinowej lewej oraz 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu z uwagi na ognisko stłuczenia w lewym zakręcie skroniowym dolnym, ze wstrząśnieniem mózgu – z cerebrastenią pourazową. Ustalenia te biegli poczynili w oparciu o rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.2002 r. i załącznika: Ocena procentowa stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Biegli wyjaśnili, że wypadek komunikacyjny w którym poszkodowana zostało powódka spowodował, iż wymaga ona kontynuacji leczenia zachowawczo – objawowego neurologicznego. Biegli w ocenie rokowniczej stwierdzili także, że dolegliwości u powódki będą się stopniowo zmniejszać i mogą całkowicie ustąpić.

/dowód:

opinia biegłych H. A., P. K. – k. 142-144;

W niniejszej sprawie sporządzona została także opinia biegłego z zakresu psychiatrii dr E. S. (1) z dnia 14.08.2013r. na okoliczność ustalenia skutków wypadku dla stanu zdrowia powódki oraz stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu. Biegła stwierdziła u niej stan przemijających, łagodnych adaptacyjnych zaburzeń lękowych i ustaliła 1% uszczerbku na zdrowiu w oparciu o rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.2002 r., uwzględniając także wagę dolegliwości, ich wygasający charakter i fakt, iż nie ograniczają one jej funkcjonowania i nie zmniejszają perspektyw życiowych. Ponadto w opinii biegła stwierdziła, iż rokowania wskazują na dalszą, stopniowa poprawę stanu zdrowia powódki.

/dowód:

opinia biegłego dr E. S. z dnia 14.08.2013r. – k. 185-187;

W sprawie opracowana została również opinia przez biegłego z zakresu psychiatrii dziecięcej dr M. Ż. (1) z dnia 28.11.2012r. na okoliczność oceny skutków wypadku z dnia 25.07.2011r. dla zdrowia psychicznego małoletniego powoda oraz stopnia trwałego uszczerbku na jego zdrowiu psychicznym. Biegły stwierdził u niego wystąpienie zespołu stresu pourazowego, którego objawy mają ścisły związek z wypadkiem z dnia 25.07.2011r., którego świadkiem był powód. Biegły ustalił 5% uszczerbek na zdrowiu w oparciu o załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.2002 r. – Dz.U. nr 234 poz 1974 paragraf 10a. Wyjaśnił, że wypadek komunikacyjny którego świadkiem był powód z uwagi na jego wiek mógł skutkować zaburzeniami, które dotyczą wszystkich sfer rozwoju dziecka poważnie zaburzając jego późniejsze funkcjonowanie w sferze poznawczej, kontaktów rówieśniczych i rozwoju emocjonalnego, co powoduje, iż wymaga opieki psychologicznej.

/dowód:

opinia biegłego M. Ż. – k. 109-111;

Sąd zważył:

Bezspornym w sprawie było, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego szkody za skutki wypadku komunikacyjnego z dnia 25.07.2011 r., a podstawą jej odpowiedzialności jest art. 436 § 1 kc. Strona powodowa domagała się zapłaty przez stronę pozwaną na jej rzecz dalszego zadośćuczynienia w myśl art. 445 kc.

W orzecznictwie ugruntował się aprobowany przez piśmiennictwo pogląd opowiadający się za kompensacyjnym charakterem przewidzianego w art. 445 § 1 kc zadośćuczynienia pieniężnego, tj. uznający je za sposób naprawienia szkody niemajątkowej, wyrażającej się krzywdą w postaci cierpień fizycznych i psychicznych (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 04.06.1968r., I PR 175/68, OSNCP 1969, nr 2, poz. 37, oraz uchwałę
pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 08.12.1973r.,
III CZP 37/73, OSNCP 1974, nr 9, poz. 145). O rozmiarze należnego zadośćuczynienia pieniężnego powinien zadecydować rozmiar doznanej krzywdy, tj. stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność, czas trwania, nieodwracalność następstw wypadku i inne podobne okoliczności. Niewymierny w pełni charakter tych okoliczności sprawia, że Sąd przy ustalaniu rozmiaru krzywdy i tym samym wysokości zadośćuczynienia ma pewną swobodę. Podkreśla się jednak, że ocena Sądu w tym zakresie powinna opierać się na całokształcie okoliczności sprawy.

Opracowane w sprawie opinię przez biegłych lekarzy sądowych
dr H. A., dr P. K., dr E. S. – odnośnie powódki oraz dr M. Ż. – odnośnie powoda jednoznacznie pozwoliły
na ustalenie istnienia związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy wypadkiem komunikacyjnym, jakiemu uległa powódka, i którego świadkiem był powód a doznanymi w jego wyniku urazami fizycznymi i psychicznymi powodów. Biegli z zakresu ortopedii i neurologii po analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy i zbadaniu powódki zdiagnozowali u niej wystąpienie stanu po wypadku z dnia 25.07.2011r. – z urazem głowy z utratą przytomności - stan po urazie czaszkowo – mózgowym ze złamaniem kości czaszki i drobnym ogniskiem stłuczeniowym w lewym zakręcie skroniowym dolnym – z cerebrastenią pourazową, oraz ogólnym potłuczeniem bez dysfunkcji narządów wewnętrznych i układu ruchowego uznając, że następstwem w/w wypadku jest łącznie 10 % uszczerbek na zdrowiu. Biegli stwierdzili też, że rokowania na przyszłość są pozytywne lecz powódka wymaga kontynuacji leczenia zachowawczo – objawowego neurologicznego. Biegła z zakresu psychiatrii po analizie dokumentacji medycznej zawartej w aktach sprawy i zbadaniu powódki zdiagnozowała u niej stan przemijających, łagodnych adaptacyjnych zaburzeń lękowych i ustaliła 1% uszczerbku na zdrowiu.

W niniejszej sprawie opinię opracował także biegły z zakresu psychiatrii dziecięcej dr. M. Ż.. Biegła ta, zdiagnozowała u powoda zespół stresu pourazowego i ustaliła 5% uszczerbek na zdrowiu. Biegła stwierdziła też, że rokowania na przyszłość są takie, że wypadek komunikacyjny którego świadkiem był powód z uwagi na jego wiek może skutkować zaburzeniami, które dotyczą wszystkich sfer rozwoju dziecka , co może mieć wpływ na jego późniejsze funkcjonowanie w sferze poznawczej, kontaktów rówieśniczych i rozwoju emocjonalnego.

Dokonując oceny zasadności żądania pozwu w części dotyczącej zadośćuczynienia, zdaniem Sądu zgromadzony materiał dowodowy jednoznacznie wskazywał, iż skutkiem zdarzenia były cierpienia fizyczne i psychiczne powodów. Powódka, która w wyniku potrącenia jej przez samochód doznała urazu głowy zewstrząśnieniem mózgu oraz złamania kości podstawy czaszki oraz ogólnych potłuczeńbyła hospitalizowana, powrocie do domu przebywała na zwolnieniu lekarskim a jej długotrwały stan niezdolności do pracy przyczynił się - zdaniem Sądu - do konieczności odejścia z dotychczasowej pracy. Ponadto w wyniku wypadku znacznie pogorszył się komfort życia powódki po pierwsze, ze względu na dolegliwości bólowe związane z urazami, które powstały w wyniku wypadku z dnia 25.07.2011r., po drugie, z uwagi na stan psychiczny powódki i długotrwałe oddziaływanie stresu na jej osobę, po trzecie wreszcie, ze względu na zmienione w wyniku wypadku zachowanie powoda - syna powódki, który pozostaje w stanie stresu pourazowego, w wyniku którego doznał on nie tylko trwałego uszczerbku na zdrowiu ale także doświadcza znacznego dyskomfortu w życiu codziennym spowodowanego stanami nerwowymi, strachem oraz objawem stresu w postaci moczenia nocnego. Co więcej zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w opinii biegłej dr M. Ż. rokowania na przyszłość, ze względu na młody wiek powoda, są trudne do oceny a jego stan może zarówno ulec poprawie jak i pogorszeniu.

Dolegliwości występujące u obojga powodów wymagały i nadal wymagać będą wizyt i konsultacji lekarskich. Podzielić w tym zakresie należy pogląd wyrażony w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16.07.1997r. (II CKN 273/97, nie publ.), iż zdrowie jest dobrem szczególnie cenny a przyjmowanie niskich kwot zadośćuczynienia w przypadku ciężkich uszkodzeń ciała prowadzi do niepożądanej deprecjacji tego dobra. Z taką sytuacją w ocenie Sądu niewątpliwie mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Długotrwałe leczenie i następstwa wypadku nie pozostawały bez wpływu na zdrowie fizyczne i psychiczne powodów. Rozmiar krzywdy jakiej doznali były znaczne, a skutki wypadku odczuwają do dnia dzisiejszego. Potwierdziły to nie tylko zeznania powódki, ale też przedłożona w sprawie dokumentacja medyczna i opinie biegłych. Powódka przez
długi czas przebywała na zwolnieniu lekarskim, była hospitalizowana a mimo lenia nie może wrócić do dawnego stanu zdrowia, chociaż jest młodą kobietą. Podobnie powód, który w wyniku wypadku doznał silnego urazu psychicznego, ma stany lękowe, jest bardziej apatyczny, co więcej w chwili wypadku miał zaledwie 5 lat i trudno ocenić jaki owy wypadek będzie miał wpływ na jego funkcjonowanie w przyszłości. Doznany przez oboje powodów uraz psychiczny do dzisiaj skutkuje obawą przed jazdą samochodem.

Przy stwierdzeniu aktualnie przez biegłych u powódki łącznie 11%uszczerbku na zdrowiu z czego 5% - wynika ze złamania kości czaszki na pograniczu stropu oczodołu i kości klinowej lewej kolejne 5% trwałego uszczerbku na zdrowiu – wynika z ogniska stłuczenia w lewym zakręcie skroniowym dolnym, ze wstrząśnieniem mózgu – z cerebrastenią pourazową oraz 1% - ze względu na stan przemijających, łagodnych adaptacyjnych zaburzeń lękowych. U powoda biegły stwierdził natomiast uszczerbek na zdrowiu wynoszący 5% co odbiega od oceny dokonanej w tym zakresie przez pozwaną.

W świetle powyższego Sąd uznał, iż należne powodom zadośćuczynienie związane z następstwami wypadku komunikacyjnego z dnia 25.07.2011 r. wynosić powinno 10.000,00 zł. – w stosunku do powoda oraz 20000,00zł – w stosunku do powódki. Skoro do tej pory
strona pozwana przyznała powodowi 2.500,00 zł zadośćuczynienia,
do zapłaty pozostała więc dalsza kwota 7.500,00 zł. Skoro natomiast strona pozwana wypłaciła powódce zadośćuczynienie w kwocie 12.000,00zł do dopłaty pozostaje kwota 8.000,00zł.

Uzasadnione też było żądanie ustawowych odsetek oparte na treści
art. 481 § 1 kc. Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 ustawy z dnia
22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych
( Dz. U. nr 124 poz. 1152) zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie
w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego zawiadomienia o szkodzie. Skoro szkoda zgłoszona została stronie pozwanej pismem z dnia 29.08.2011r.,uzasadnione było żądanie przez powodów ustawowych odsetek od dnia 30.09.2011 r.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt. I i III sentencji.

Orzeczenie o kosztach oparto na treści art. 100kpc w zw. z art. 113 ust. 1 u.k.s.c., przy uwzględnieniu, poza wpisem i wydatkami, kosztów zastępstwa prawnego w wysokości ustalonej w § 6 pkt. 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461) i kosztów opłaty od pełnomocnictwa 17,00 zł oraz kosztów, których strona nie miała obowiązku uiścić, a także na treści art. 83 ust. 1 i 2 u.k.s.c. w zw. z art. 113 u.k.s.c. w zakresie wydatków poniesionych przez Skarb Państwa tytułem zaliczki na opinię biegłego.

Wobec powyższego orzeczono jak w pkt. II, IV, V i VI sentencji.

Z/

1.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem dor. pełn. strony pozwanej;

2.  kal. 14 dni;

26.02.2014 r.